Մռավ սար

Ա՜խ Մռավ սար, Մռավ սար,

Չեմ ղմշում ասել. «Դարձել ես օտար»:

Քեզ ենք հանձնել ավիրված,

Մեր տուն, օջախ, անտեր, քանդված:

Գերեզմաններին տեր կլինե՛ս,

Ամեն մեկին իրա նշված օրը լացե՛ս:

Քո գագաթին սիգապանծ,

Թուք ու մուր տաս թշնամուն անսանձ:

Քո ճակատին ալեհեր,

Կնճիռներ են երևում:

Խորթ, անծանոթ վարք ու բարքեր

Կատարվում քո շրջապատում:

Գիտեմ, քեզ էլ է դժվար դիմանալ,

Այդքանը տեասնել ու դիմակայել:

Դժվար է, դժվար այդքան հոգս կրել,

Հոգսերից շիկնել, քրտնել ու սառել:

Շատ կփնտրես ու չես գտնի,

Դարից ի վեր քեզ սիրելի,

Քաղցր դեմքեր, որ էլ չկան:

Աղոթի՛ր, որ նորից ետ գան:

13.01. 2007 թ. Սակրամենտո: